Legowisko Venus

[Viktoria]

Otworzyła oczy. Była... zaspana? A to znaczy że spała..
-Kiedy ja zasnęłam? - spytała sama siebie. Popatrzyła na Venus.
-Ty też spałaś? - nie usłyszała czy kotka jej odpowiedziała bo popędziła zobaczyć jaka jest pora dnia.
-Ja tu wrócę - krzyknęła - Idę się tylko przejść. W sumie to nie wiedziała czy Venus ją usłyszała. Wyszła

[Viktoria]

Weszła do jaskini Venus, już się trochę uspokoiła, ale nadal w oczach kręciły jej się łzy. Położyła się koło ładnego kamienia i zasnęła.

[Fimbrethil]

Wszedł trochę zdenerwowany. Był na terytorium Światła, a dobrze wiedział, że to zakazane. Ale nie przyszedł tu w złych zamiarach, to go trochę uspokoiło. Rozglądnął się w poszukiwaniu Viktorii. Dojrzał ją śpiącą pod jednym z głazów. Zastanowił się chwilę aż w końcu zdecydował się, że nie będzie jej budzić i tylko podszedł do niej i położył się. Postanowił obserwować.

[Venus]

Venus po jakimś czasie zasnęła. Obudziła ją Viktoria.
- Tak ja też spałam.- odpowiedziała jeszcze ziewając po przyjemnym i długim śnie.
- Dobrze.- Venus podeszła do wielkiego drzewa. Miała wrażenie że czegoś brakuje. Później wyjdzie nazbierać medykamentów i trucizny. Kotka zauważyła wchodzącą Viki. Czyżby płakała? Venus chciała zareagować ale kotka już zasnęła. Po jakimś czasie wszedł kocur. Venus wyczuła od niego zapach klanu Cienia. Nieznany osobnik położył się obok Viki. Venus szybko podbiegła do kocura.
- Kim jesteś i co tu robisz?!- krzyknęła. Podeszła do Viktori. Wzięła ją w pyszczek za skórę na szyi. Miała nadzieję że Viki się obudziła.
- Znasz tego kocura?- zapytała. Czekała na odpowiedź kocura i koteczki.

[Fimbrethil]

- Przepraszam z najście. - powiedział szybko. Nie miał ochoty wdawać się w bójki. - Nazywam się Fimbrethil, jestem irbisem. Przyszedłem tu do Viktorii ponieważ wcześniej ją nieświadomie uraziłem i dzisiaj chciałbym ją za to przeprosić.

[Viktoria]

Poczuła że ktoś unosi ją za skórę na szyi. Przyjemne uczucie, pamiętała je z czasów dzieciństwa. Spojrzała w górę i ujrzała Venus. Usłyszała jej pytanie. Widząc że kocur to Fimrethil odpowiedziała -Tak, znam go, niestety. - popatrzyła wrogim wzrokiem na kota. -Nie powinieneś tu być. Czemu przyszedłeś? - zwróciła się do niego.

[Fimbrethil]

Westchnął. Trzeci raz to samo pytanie, oszaleć można pomyślał. - ponieważ chcę Cię przeprosić.

[Viktoria]

-Przeprosiny przyjęte, a teraz wyjdź. - powiedziała do kota i popatrzyła na niego przenikliwym wzrokiem. Nie chciała żeby pałętał się po terytorium światła, a już tym bardziej po jaskini Venus.

[Venus]

Venus położyła Viki na ziemi obok niej.  Venus uspokoiła się.
- Viki ma rację powinieneś już iść.- miauknęła z powagą. Odwróciła się do Viki.
- Nic ci nie jest?- wymruczała. Czuła się jakby Viki była jej córką. Chciała się o nią troszczyć, pomóc jej rosnąć. W przyszłości nauczyć ją latać. Nie chciała pytać się jej o rodziców, bo być może odeszli.

[Viktoria]

-Nie, nic mi nie jest - przytuliła się do Venus.

[Venus]

Venus wzruszyło to że Viki się do niej przytuliła.
- To dobrze.- wymruczała.

[Viktoria]

Po jakimś czasie Venus wyszła do dżungli, a Viki podreptała za nią.

//Nie można być w 2 miajscach na raz //

[Venus]

// Serio Na innym forum było można :/ //

[Viktoria]

// Serio, takie zasady są tu A szkoda, ale cóż //

[Viktoria]

Weszła do jaskini, odwróciła się żeby zobaczyć czy Venus za nią idzie.