Felrum Nignes
Terytoria Stada Cienia => Las => Wątek zaczęty przez: Cermor w Czerwiec 15, 2014, 17:37:17
-
Droga prowadząca do środka lasu, cechuje się tym że jest bardzo ciemna, ponura i... wilgotna.
(http://3.bp.blogspot.com/-pMHz_ea6UWQ/UiCoVxe6wZI/AAAAAAAAARg/YrI1F1o7Fa4/s1600/mroczny_las_v_1-86-29b8d13960ee6cdd0b95e8097be05418.jpeg)
-
Przygnębiona gepardzica zaszła tutaj. Szła powoli przez ścieżkę. Czuła się jak u siebie w domu. Strasznie, ciemno i ponuro. Nie liczyła na ciekawe zdarzenia w tym miejscu. W krzakach zauważyła królika. Rzuciła się za nim w pogoń i go zagryzła. Nie była głodna, lecz musiała jakoś zabić czas dla zabawy. Siedziała chwilę nad zabitym zwierzęciem. Postanowiła je zjeść. Zjadła je ze smakiem i zostawiła kości. Oblizała łapy i pysk z krwi i znów wróciła do beztroskiego spacerowania i rozmyślania.
-
Znudziło się jej łażenie w kółko. Wyszła.
-
Przyszła sobie. Szła ścieżką w pogrążonym w mroku lesie. Nie podobało jej się tu, drzewa nie miały tu liści, mimo, iż było lato. Na dodatek było tu ciemno, wilgotno i czymś śmierdziało, a Blue nie zamierzała brudzić łapek w jakimś świństwie... stado Cienia powinno czasami rozejrzeć się po swoich terenach i utrzymywać je w porządku.
-
Pluszak od razu się obudził jak tylko wyczuł, że są na terenach Cieni na wszytko patrzył z obrzydzeniem jak to wszytko wygląda koszmarnie. Lulu patrzyła pod łapy, żeby tylko nie wpaść coś lub.. kogoś. Maskotka przejęta obserwacją slumsów zauważyła kocice wśród tej biedy, więc nakierował łeb Lu na kocicę, kiedy ta patrzała pod łapy.
-
Blue uniosła łeb i spojrzała na czarną kocicę. Była to jej siostra, którą spotkała zaledwie kilka dni temu.
- Skoro już tu jesteś z Tadeuszem to opowiedz mi coś o Cieniach - burknęła. Mówiąc "Tadeusz" miała na myśli lodową laleczkę siostry.
-
-O Cieniach? A, więc są, to takie nie zbyt mądre istoty wchodzą ciągle na nasze tereny jak jakieś pannie nie dociera do nich, że nie mają się tam zbliżać, a definicja słowa "wyjdź" nie występuje w ich słowniku. - Lu próbowała sobie coś jeszcze przypomnieć o nich, ale tylko to wie, gdyż nie miała więcej z nimi kontaktu.
-
- Czyli zabaweczki na przyszłość. Wyglądam Ci na Świetlika? - mruknęła, a w jej głowie zaczął powstawać pewien plan.
- Chyba mam pewien pomysł... Zakradnę się tam do nich i coś od nich zdobędę, będziesz mogła się pobawić eliksirami i resztą pierdół. Co ty na to? - powiedziała cicho do siostry, niemalże szeptem, by nikt jej nie usłyszał prócz niej.
-
-Wyglądasz mi na Świetlika do takiego stopnia, że nawet przywódca Cieni, by nie wpadł na pomysł, że, nim jesteś. Jeśli w ogóle oni coś mają w tej biedzie. Odpowiedziała takim samym tonem co Blue. Ten pomysł wcale nie był głupi.
-
- No i bardzo dobrze. Mam do nich lecieć już teraz, czy potem? - spytała, bo trochę zaczynało jej się nudzić.
-
-Możesz już iść. - Krótko odpowiedziała.
-
- Miłej nocy z Tadeuszem - odparła kpiąco i zniknęła między drzewami. Wytarzała się w opadłych liściach, by śmierdzieć terenami Cienia i wyszła.
-
- I vice versa. - Kiedy Blue tarzała się w liściach jak dziecko Lu tylko skinęła jej łbem i wyszła z irytowanym pluszakiem.
-
Wszedł sobie tutaj. Rozejrzał się.
-Yyyyh, mokre - powiedział sam do siebie.
Usiadł na skraju drogi i spróbował wypatrzeć jej końca.
-
Znudziło mu się bycie w tym miejscu. Najwidoczniej nic z końca drogi nie miało zamiaru podejść więc wyszedł.