Felrum Nignes
Terytoria Stada Cienia => Czarny Ocean => Wątek zaczęty przez: Cermor w Czerwiec 15, 2014, 18:57:15
-
Głęboka część oceanu, legenda głosi że podobno z tych wodach żyje niezwykłe stworzenie, znane jako Kraken, wielka kałamarnica, co pożre każdego, kto zbliży się na jego tereny. Czy to prawda? Sam musisz się przekonać.
(http://jay.mobile9.com/download/media/536/deepbluese_3zhqkh8u.jpg)
-
wpłynęła na najgłębszą wodę. Słyszała o Krakenie, bała się. Niestety, była za daleko od brzegu żeby teraz zawrócić. Nabrała i tak jej nie potrzebnego powietrza i zanurkowała. Gdy ujrzała bardzo wyraziste dno, aż westchnęła z wrażenia. A następnie spojrzała dalej i zawróciła panikując.
-
Płynęła, trzymając coś w rodzaju torby i myśląc co zerwie dla Lucyfer na dnie. Po chwili zanurkowała i bardzo szybko spłynęła, aż na dno. Zerwała zielone, fioletowe i czerwone glony, a następnie włożyła je do torby i skierowała się ku powierzchni. Czując czyjś wzrok na sobie, rozejrzała się, a gdy ujrzała w oddali ogromną kałamarnicę jak najprędzej uciekła myśląc, że legenda o Krakenie, nie koniecznie jest tylko legendą. (wyszła)
-
Wleciała na Odchłań Gibraltarską. Leciała nad wodą i przyglądała się wodzie. Obniżyła bardziej lot, aby mogła łapami dotknąć chłodnej wody.
-
Wpłynął tuż za Mici. Rozglądnął się. Nad głową ujrzał Lucyfer. - Co teraz? - spytał.
-
Płynęła rozglądając się. Wiedziała z której strony i kiedy wypłynie Kraken (umożliwiła jej to wizja), ale i tak się niepokoiła.
- o jesteś już - powiedziała na widok Lucyfer lecącej na czarnych pierzastych skrzydełkach - fajne - skomentowała.
-
- Mhm - przytaknęła - to co teraz Kapitanie? - zapytała Mici ,,Kapitana".
-
- Właśnie, co teraz? - ponowił pytanie. - Hmm... "Kapitanie"? Czemu nie. - uśmiechnął się.
-
- za chwileczkę z tamtego wraku wypłynie zaspany Kraken. Jak go zobaczysz to nie panikuj tylko odpłyń na jego tyły. Ja szybciej pływam, więc będę wabikiem - powiedziała myśląc o prędkości Krakena. Może nawet ma jakieś szanse.. - dzięki Lucyfer... "obserwatorze" - uśmiechnęłam się. "Kapitan", nieźle.
-
- Aj aj Kapitanie! - zaśmiała się i wleciała wyżej w powietrze i z góry obserwowała wodę.
-
Roześmiała się i zanurkowała. Podpłynęła do największego wraku i ujrzała gramolącego się Krakena. Wrzasnęła ile sił w płucach, ale wiedziała, że reszta tego może nie usłyszeć. Zaczęła miotać się w wodzie by zobaczył ją i Kraken i Fim I Lucy.
-
Coś ukuło go w łapę. "Oh, nie teraz" pomyślał "nie w tą łapę" zażenowany spojrzał na Mici i Lucy. - Zraniłem się. - mruknął. - Przez chwilę radźcie sobie same. Dołączę do was niedługo.
_________________
za 15 minut idę złożyć podanie na polibudę. :C niedługo wrócę mam nadzieję
-
Z powietrza zauważyła Mici. Widać było, że chce wybawić Krakena. Spokojnie latała nad wodą jak kruki nad swoją ofiarą. Przyglądała się wodzie bez przerwy.
-
Obejrzała się. Fim odpływał a jego trasę znaczyła czerwona woda. Zranił się? zastanowiła się i spojrzała na Lucyfer. Oby mnie dojrzała, pomyślała i zaczęła się jeszcze gwałtowniej ruszać.
- no dalej ty maszkaro - powiedziała na głos.
-
Lucyfer zaczęła latać szybciej. Zastanawiała się, czy nie przyzwać jakiegoś smoka, lub węża morskiego, żeby wykurzyć Krakena.
-
Kraken wreszcie ją dojrzał, ale gdy to zrobił natychmiast zaczął ją gonić. Mici skierowała się ku powierzchni i wyskakując nad fale krzyknęła:
- Wąż! - miała nadzieję, że Lucy zrozumie o co chodzi. a tymczasem szykowała się zabawa w berka z krwiożerczą kałamarnicą. Chyba dlatego nie lubię mórz, pomyślała ironicznie.
-
Lucyfer stanęła w powietrzu, jej oczy zaświeciły na jeszcze jaśniejszy zielony. Wyszeptała kilka tajemniczych słów, a wokół niej powstał zielony okrąg z tajemniczymi znakami. Z wody wyłonił się ogromny wąż morski. Gdzieniegdzie zamiast skóry miał kości. Wąż zaryczał głośno jak smok.
-
Z daleko obserwował wyczyny obu pań. Dojrzał też wyskakującego z wody Krakena. Przypomniała mu się moc telekinezy. Skupił się na niezbyt dużym lecz też nie małym kamieniu. Wyrzucił resztę myśli z głowy i nagle kamień zaczął lewitować. W jednej sekundzie zwalił się z przytłumionym brzdęknięcien na łeb kałamarnicy. Wrzasneła z bólu i z powrotem zanurkowała.
-
Spojrzała najpierw na węża, a później na Lucyfer. Wooow, pomyślała i spojrzała na przerażonego Krakena. Wypłynęła na powierzchnię i obserwowała dalej powstałą sytuację.
- brawo, Lucy! Czy to coś może zadać fizyczną krzywdę Krakenowi?
Nagle skamieniała. Wizje podpowiedziały jej, że za chwilę Kraken wyskoczy tuż pod Lucyfer.
- Lucy, wyżej! Kraken! - przerażona Mici przestała kontrolować wizje. Napływały coraz nowsze wersje bliskiej przyszłości Lucyfer. Wreszcie tygrysica warknęła i skoczył na Lucyfer tak, że była poza zasięgiem kałamarnicy.
- bosz... ja się nie piszę na takie wizje - jęknęła. Oby ten wąż sobie poradził, zdanie to powtarzała w myślach i zanurkowała.
-
Lucyfer wzleciała wyżej. Wąż morski zaczął syczeć agresywnie i warczeć (o ile węże mogą ._.). Wąż zanurkował i ugryzł Krakena. Lucy zauważyła z powietrza ogromną plamę krwi na wodzie. - Ten wąż morski musiał go nieźle zranić - pomyślała.
-
Uśmiechnęła się na widok kamienia, który zleciał Krakenowi na łeb. Tylko skąd kamień??? Z nieba? Rozejrzała się i ujrzała białą plamkę w wodzie.
- Fim! - krzyknęła - bliżej nas będziesz bezpieczniejszy!
-
Wąż morski nagle wynurzył się z wody spanikowany. Wydał z siebie bolesny wrzask. Kraken go trochę zranił. Lucy przyglądała się całemu zdarzeniu z powietrza.
-
- Lucy, muszę odpocząć. Wizje mnie wyczerpały a Kraken najwyraźniej nie jest słabiutki - powiedziała to ze smutkiem, bo bardzo miło pływać, no i nie chciała zostawiać Lucyfer samej. (wyszła)
-
Nie zdążyła odpowiedzieć. Latała wysoko nad wodą i obserwowała co się dzieje z powietrza. Wąż morski był bardziej rozwścieczony niż wcześniej. Rzucił się na Krakena z trującymi zębami i kąsał ogromną kałamarnicę. Wielki Kraken słabł. Próbował się wyrwać od sideł węża. Gdy już się wyrwał odpłynął. Ogromny zombie-wąż wydał z siebie głośny krzyk zwycięstwa.
-
Obudził się zemdlony. Łapa była mocno rozcięta, a krew sączyła się szybko i mocno. Westchnął
-
Lucyfer zauważyła Fim'iego w wodzie. Wokół niego pływała krew. Lucy szybko podleciała po niego i wyciągnęła go z wody.
-
-dzięki - szepnął. - to spotkanie mojej łapy ze skałą zdrapało mi strupy po dawnej walce. Dlatego tak krawi. - wytłumaczył. - mam nadzieje że tobie nic się nie stało.
-
- Mi się nic nie stało - powiedziała - najlepiej będzie jak od razu dam Ci coś na tą łapę - uśmiechnęła się. Wyszeptała jeszcze kilka dziwnych słów. Wąż zniknął w taki sam tajemniczy sposób taki jak się pojawił. Lucyfer wyleciała z terenów Otchłani z Fim'em.
-
Odczuł ulgę, gdy usłyszał, że nic jej nie jest. Poczuł, że bierze go w łapy i odlatują od tego przeklętego miejsca.
-
Wróciła tu bez jakichkolwiek oznak optymizmu i zanurkowała. Zjadła kilka ryb i wpłynęła do największego wraku statku jaki tu był.
-
Pływała po kolejnych pomieszczeniach statku i oglądała zafascynowana gatunki ryb, glonów i innych takich. Przepłynęła do kolejnego wraku i go obejrzała i do kolejnego. Chyba w piątym wraku zmorzył ją sen. Ułożyła się wśród miękkich glonów w jakimś zagłębieniu i zasnęła.