Felrum Nignes
Terytoria Stada Światła => Lazurowy Ocean => Wątek zaczęty przez: Ivy w Czerwiec 16, 2014, 17:26:11
-
(http://fc06.deviantart.net/fs40/i/2009/011/6/6/Strand_by_UnidColor.jpg)
Szeroka, złota plaża, która z trzech stron otacza zatokę. Rosną tu liczne palmy. Woda jest w tym miejscu spokojna, a cały ten teren osłonięty jest od wiatru.
-
Przyszłam sobie do zatoki. Następnie zanurzyłam się w wodzie.
-
-Przewrażliwionym dzieckiem- powtarzałem To że ma 5 lat i jest staruszkiem, to już nie moja wina. Wszedłem.
-Może powinienem być bardziej...twardy?-zapytałem sam siebie. Wszedłem do wody i położyłem się. Fale utworzyły nade mną kopułę.
-Szkoda, że nie jestem jak mój brat...Jestem słabym...okropnym...-Nie dokończyłem, zauważyłem Indinę, wpatrującą się w mnie. Leżała nieco dalej, ale jej cętki rozpoznałbym wszędzie.
-
Zauważyłam Siriusa. Musiał o czymś rozmyślać. Muszę przyznać - jest upał. No bo jest lato. Za nurkowałam.
-
Wstałem. Woda rozprysła się dookoła mnie.
Odeszłem i usiadłem na brzegu. Czekałem aż gepardzica się wynurzy.
-
Przestałam nurkować. Popatrzyłam na Siriusa. Wyszedł z wody i usiadł na piasku. Może na mnie czeka? No nie wiem. Więc wyszłam z wody, otrzepałam się i usiadłam.
-
-Wiesz...zacząłem.
-Pewnie myślisz że jestem nic nie wartym dupkiem po tych incydentach, i w ogóle, ale chcę ci coś powiedzieć-wyrzuciłem.
-
- Wcale tak nie myślę. Myślę tak o tym idiocie co się tak mądrzył. Lecz myślę że jesteś miły oraz mądry. - powiedziałam mu.
-
Maverick przyszedł nad słoneczną plażę, na tereny swego byłego stada. Przywódca raczej nie będzie mu miał tego za złe, w końcu wędrowanie po jakimś terenie nie było jeszcze przestępstwem. Tygrys zauważył dwóch oszołomów siedzących na piasku, nadal wyglądali na wzburzonych. Powoli jego rozrywką zaczynało bycie denerwowanie tej pary bachorów.
-
Wszedł. Rozejrzał się po plaży, a Cień go poprowadził. Zobaczył czarnego tygrysa i dwa gepardy, które przeszył spojrzeniem.
- Po co tu przyszłeś? - zapytał Mavericka, chociaż powoli się domyślał. To była pewnie ta parka "wariatów" o której mówił kot.
-
Uśmiechnąłem się. Za moim grzbietem wytworzyłem różę z wody ( http://kraina-poezji.blog.onet.pl/wp-content/blogs.dir/546717/files/blog_qw_3252610_3546396_tr_szklana_roza.gif )
-Nigdy nie spotkałem równie mądrej i pięknej gepardzicy-powiedziałem wręczając jej kwiat.
- I masz cudne oczy-dodałem po chwili.
-
Weszła. Jej oczom ukazała się grupka kotowatych. Biały gepard, którego dopiero co widziała, czarnego tygrysa, gepardzicę i lamparta. Miała wielką ochotę przepędzić stąd intruzów, ale... Przecież lampart ostatnio miał jej to za złe, a skoro tak mu przeszkadzało jej zachowanie to po co miała go znów "bronić"? Usiadła na piasku i tylko obserwowała sytuację.
-
- Nie denerwuj się, chciałem jedynie sprawdzić co matoły porabiają - odpowiedział gepardowi. Wybuchnął głośnym, szyderczym śmiechem, gdy usłyszał słowa lamparta. Wtedy dostrzegł jednak jakąś dużą kocicę, która się im przyglądała, nie wiedział kto to jest. Zbierało się tu coraz więcej kotów.
-
Odwróciłem się. Zobaczyłem koty z klanu Cienia i Ivy. Wstałem i podszedłem do tygrysa i geparda.
--To, że w waszych oczach jestem hmmm jak to ujęliście ,,oszołomem, wariatem, bachorem, matołem" To nie znaczy że nie mam dobrego słuchu i nie słyszę co o mnie mówicie.-powiedziałem spokojnie, chłodnym tonem.
-Umysłowo jestem tak samo rozwinięty jak i wy, w sumie, może trochę lepiej. Nie lubię się gryźć, więc proszę o jedno:
Opuśćcie nasze tereny, i dajcie nam spokój.-wyrzuciłem. Byłem wściekły, patrzyłem na nich z nienawiścią.
-
- Ależ romantyku, ty miałeś usłyszeć każde słowo. I wątpię, by jakiś zapłakany krzykacz był inteligentniejszy od nas. Twój mózg leży i woła o pomstę do nieba, a skoro chcesz się jeszcze gryźć to ja nie mam pytań - parsknął Maverick. Spojrzał na Cermora. Jak na razie nie zamierzał opuszczać tego terenu, dobrze się tu bawił.
-
Cermor nie zauważył kotki, która przyszła i patrzyła na nich z daleka.
- Nie wiem czy ty starasz się nas obrazić, przypodobać nam się, błagać, czy prosić - odpowiedział gepard. W jednej chwili ten gadał coś o tym, że jest lepszy od niego i tygrysa, potem prosił, potem rozkazywał i rzucał bezsilne, wściekłe spojrzenia, a jeszcze wcześniej bronił Cermora i darł się na swoją przywódczynię. Świetliki naprawdę były oszołomami.
- A jeśli nie opuścimy waszych terenów to...?
-
-To będę atakował. Aha, i wiesz co?-wskazałem na Cermora- Nie warto ciebie bronić idioto. Nie zaliczasz się do takich, że jak ktoś ci dupę uratuje to jeszcze się mścisz.
-
Cermor parsknął śmiechem. Złamałby tego lamparta jednym uderzeniem łapy, a drugim by go zabił. - I mówi to idiota, który mnie bronił bez powodu? Tamta kocica miała racje, wielki z Ciebie bohater i obrońca uciśnionych.
-
- Dziękuję. - powiedziałam do Siriusa.
- Skoro nie umiecie się zachować, to ja powiem co macie zrobić! Ty - spojrzałam na Mavericka - masz zamknąć tę Twoją niewyparzoną gębę!!!! A ty - spojrzałam na Cermona - nie prowokuj!!!!! Wasza dwójka - popatrzyłam na Cermona i Mavericka - macie się stąd wynosić!!!!!! WOOOOON! - tak oto się darłam.
-
-Może i miała rację, ale co z tego? Może i byś mnie zabił, ale co z tego dostaniesz? No proszę! Śmiało, wal!-krzyknąłem, zamachnąłem się łapa, na której wytworzyła się wodna kula, i rzuciłem ją na pysk białego.
-A masz szlamo!-wrzasnąłem.
_________________________________________________________
WUT?! Z ta szlamą xD Za dużo Harry'ego Potter'a XDD
-
Maverick skrzywił się i skoczył na gepardzice. Przewrócił ją, a jego dotyk ją sparaliżował.
-Zamknij się wreszcie, robisz się męcząca - warknął tygrys. Łapami przyciskał ją do gleby, by paraliż nie ustawał.
-
Trochę słonej wody jeszcze nikogo nie zabiło. Cermor parsknął wodą, a Cienie zagrodziły mu drogę do gepardzicy. Biały skoczył i wgryzł się w kark lamparta
-
Głupiec! Myśli że mnie to boli? Wcale nie! Przecież moje rany się automatycznie goją. Stałam się niewidzialna. Spróbowałam się wydostać spod tego głupca. Przynajmniej mnie nie widzi. Jestem wściekła.
__________________________________________________
Dobrze! Taką nazwę powinien nosić! Też lubię Harry'ego Potter'a.
-
Odgryzłem się, wyrywając kawałek skóry z łapy białego. Moc automatycznie leczyła moje rany.
Katem oka zauważyłem Ivy. Nawet nie pomoże-mruknąłem. Zebrałem się w sobie. Woda skoczyła ku Cermorowi, wtykając się w oczy.
Odskoczyłem.
-Uuu sól w oczach...niedobrze no nie?-zapytałem złośliwie. Złośliwie? Czy ja się zmieniłem?!
-
Cermor odskoczył, ochraniając swą łapę przed ugryzieniem, ale dosięgła go woda. Nad lampartem zaczęła tworzyć się mgła, a wyładowania elektryczne przypaliły sierść do gołej skóry, a prócz tego sprawiały mu też ból, gepard potrząsnął łbem pozbywając się wody. - Na cholerę pieprzysz mi jakieś głupoty podczas walki, pusty kretynie?
-
Stał i trzymał kocice, by nie mogła właczyć się do walki. Nie zdezorientowało go zbytnio to, że stała się niewidzialna, bo i tak czuł ją pod łapami.
_______
słońce, wiesz co to oznacza paraliż, czy mam ci dać cytat od wujka google? Ty nawet powieką nie.możesz mrugnąć, a co dopiero drzeć japy w niebogłosy.
-
Wszystko działo się tka szybko, że Ivy nie zdążyła zareagować. W ułamku sekundy teleportowała się do Idiny. Przewróciła tygrysa, który ją przytrzymywał i pazurami rozorała mu bok. Miała nadzieję, że on i ten cholerny gepard nie zdążyli zbytnio poturbować jej klanu. Przygniotła tygrysa do gleby.
-
Zjawienie się Ivy przeważyło nieco szalę, ale Cermor miał plan. Przywołał tyle Cieni ile tylko mógł. Jeden z nich miał bronić Mavericka, drugi wywołał koszmary u lamparta, reszta miała go eskortować. Cermor podbiegł do miejsca, w którym była jeszcze przed chwilą gepardzica. Wyczuł ją, gdy się o nią potknął. Chwycił ją, chyba za grzbiet, może kark i zaczął ciągnąć.
- Chodź za mną! - wrzasnął do czarnego tygrysa i wybiegł najszybciej jak mógł z gepardzicą, był od niej znacznie silniejszy, więc nie mogła mu się wyrwać. Wybiegł.
-
Zaczął się szarpać i uderzył łapą tą dziwną lwicę z różową grzywką, by ją sparaliżować. Chciał jak najszybciej pobiec za swym przywódcą, chociaż nie wiedział co on planował.
-
Ivy wykorzystała odwrócenie. Skutki paraliżu zamiast na nią przeszły na tego durnego tygrysa. Jednakże w tym czasie biały gepard zdążył uciec z Idiną. Spojrzała na czarną ofiarę, a że jej moce były znacznie silniejsze od jego paraliż trwał przez dłuższy czas i to bez dotyku. Może oni i porwali tą gepardzicę, ale za to ona dostała w swe łapy czarnego tygrysa, szanse były więc wyrównane. Posłała ponownie sokoła, by poleciał za białym gepardem.
-
Zerwałem się z ziemi, co ja gadam-ledwo wstałem!
-To moja wina!-krzyknąłem pod nosem i rzuciłem się za białym gepardem.
-
- Zostań tu! - krzyknęła za lampartem, ale ten już pognał. Teraz może zepsuć jej cały plan. Poirytowana i zniesmaczona spojrzała na czarnego tygrysa.
-
Dosłyszałem krzyk Ivy. Zatrzymałem się. Wstrząśnięty, wzburzony, emaliujący dzikością i gniewem, wróciłem do lwicy.
-jestem tylko głupim, wrażliwym bachorem, jak to on ujął. Nic nie potrafię-zwróciłem się do niej.
-
- Potrafisz, ale nie możesz działać pochopnie. Gdybyś teraz tam pobiegł on mógłby złapać i Ciebie. A teraz... mamy jego - wskazała łapą złapanego tygrysa. W tym czasie sokół zdążył już wrócić z informacją o tym, że gepardy są w lochach.
- Ale możesz się na coś przydać. Idź do nich, ale trzymaj się w bezpiecznej odległości i powiedz, że my mamy jednego z Cieni. Ma dojść do wymiany na ziemiach neutralnych. I przy okazji zbierz wszystkich z naszego stada, których spotkasz po drodze.
-
-Dobrze...a jeszcze spytam....Mógłbym się załapać na jakieś treningi? On mnie powalił ruchem łapy-powiedziałem. Zaraz potem wybiegłem szukać innych.
-
- W przyszłości... - mruknęła. A potem chwyciła tygrysa za ogon i wywlokła go z terenów, nie dbając zbytnio o to, że obija się o różne kamienie po drodze. Wyszła.
-
Maverick z chęcią by warknął, ale nie mógł. Nie mógł uwierzyć, że tak łatwo dał się złapać. Czekał, aż paraliż ustanie, ale czas mijał i nic się nie działo. Był niezwykle zirytowany, nie wiedział dlaczego tak się dzieję, przecież na innych osobnikach paraliż trwał znacznie krócej. Nagle lwica chwyciła go za ogon i gdzieś wywlokła.