Felrum Nignes
Terytoria Stada Światła => Puszcza => Wątek zaczęty przez: Ivy w Czerwiec 16, 2014, 16:52:36
-
Serce puszczy, w którym żyję wiele gatunków zwierząt.
-
Wbiegłem, przewracając się gwałtownie. Szybko otarłem łzy. Wokół mnie zdążyło wyrosnąć wodne drzewo. zaczęło nade mną padać, więc położyłem się. czułem jak moją sierść przenika woda. Spokojnie się odprężyłem.
-
Kolejnym miejsce, które odwiedził tygrys była puszcza. Zaczął spacerować wśród drzew węsząc. Kilka razy wyczuł jakąś zwierzynę, albo usłyszał szelest w krzakach, niczego jednak nie zobaczył prócz wiewiórki na jednym z drzew. Miał ochotę zapolować, powoli zaczynał odczuwać głód.
-
Wyczułem tygrysa. szybko otrzepałem się i wskoczyłem na drzewo, skąd zacząłem go obserwować.
-
Wyczuł na sobie czyiś wzrok, ale niczego nie dał po sobie poznać. Potrząsnął łbem i kątem oka zauważył jakiegoś kota o miodowobrązowej sierści. Ruszył przed siebie i zniknął za krzakami. Zatoczył łuk i zaszedł lamparta od tyłu. Drzewo było średniej wielkości, Maverickowi udało się na nie wskoczyć. Usiadł za obcym i odezwał się.
- Witaj, kim jesteś i dlaczego mnie obserwujesz?
-
-Bo mi się nudzi-powiedziałem ze znudzeniem.
Odwróciłem się i zeskoczyłem z drzewa.
-
Cóż trzeba przyznać że spieszyłam się lecz parę razy się potknęłam. W końcu dotarłam na miejsce. Podbiegłam do Siriusa.
- Mam nadzieję że mi wybaczysz. Głupio się zachowałam. A tak przy okazji jestem Idina i należę do Stada Światła. - powiedziałam po czym modliłam się w duszy że mi wybaczy.
-
Tygrys zignorował kota z czarną grzywką i spojrzał na gepardzicę.
- Co niby miałby ci on wybaczyć? - zapytał znudzony. Położył się na grubej gałęzi i z góry obserwował parę kotów.
-
Co za głupi drań! Jak można tak podsłuchiwać!? Skandal! Nikt tu mnie nie będzie podsłuchiwał! Niech się wstydzi!
- A co cię to obchodzi? To nie Twoja sprawa! - powiedziałam.
-
- Niewychowana wariatka - skomentował jedynie. Ziewnął wyraźnie zażenowany. Kolejny przewrażliwiony i dziecinny pajac, którego Maverick spotkał.
-
Dosyć tego! Nikt mnie nie będzie przezywał. O nie! Jak ja mu powiem żeby zamknął tę niewyparzoną mordę, to będzie się dziać!
- Jak ty mnie nazwałeś? - spytałam wściekła.
-
- Na dodatek masz problemy ze słuchem? Jesteś sierotą, czy rodzice zapomnieli nauczyć cię kultury? - spytał rozbawiony kocur. Zawsze rozbawiały go wściekłe kotki, fukały, skakały, groziły, a ostatecznie nic nie robiły.
-
- Nie, nie jestem głucha. Tylko co o mnie powiedziałeś? Niewychowana wariatka? Tak. A ty jesteś skończonym idiotą!- krzyknęłam.
-
- Nie musisz się wydzierać, w przeciwieństwie do ciebie mam dobry słuch. Zawsze się tak wydzierasz w stosunku do starszych? Nie dziwię się teraz, że musisz przepraszać tego samca - odrzekł sarkastycznie Maverick.
-
- Phi, myślisz że tak się zachowuję do starszych? Ja się tak zachowuję do niekulturalnych starszych. Compris? - powiedziałam. Łał chwalę się moim francuskim.
-
- Dziwne są z was koty. Gdy on mnie śledził było dobrze, ale gdy usłyszałem niechcący czyjąś rozmowę to już nagle masz wielki problem. Dziwadła - mruknął. Spojrzał z góry na gepardzicę. Przed chwilą wydawało mu się nawet, że tamta wskoczy do niego na drzewo i spróbuję z nim walczyć, ale teraz wyglądała na bardziej opanowaną.
-
- Nich zgadnę z jakiego stada. Z Stada Światła co nie? A no tak. Lecz nie odpowiedziałeś na moje pytanie. Lecz to nic. - odpowiedziałam mu całkiem opanowana.
-
- Tak, jestem ze Światła jeśli o to ci chodzi - na pysku tygrysa odmalowało się niezadowolenie. Miał skrytą nadzieję, że gepardzica należy do Cienia.
-
- Quelle coïncidence! Też nalezę do Stada Światła. - uśmiechnęłam się - Powodzenia z życiem ze mną w Stadzie. - dokończyłam.
-
- Rzucasz mi wyzwanie, drobino? - wybuchnął śmiechem i zeskoczył z drzewa. Stanał przed gepardzicą. Był od niej większy, a tamta była mała i chuda, jak zresztą każdy gepard.
-
- Non. Tylko mi nie mów ze też chcesz zostać zastępcą! - powiedziałam. Nie bałam się go.
-
- Skacząc od tematu do tematu nie zabłyśniesz w mych oczach - odrekł pogardliwie Maverick.
-
- A czy to moja wina że lubię dużo się dowiadywać? - spytałam.
-
- A przed chwilą wydzierałaś się, że to ja jestem wścibski - parsknął.
-
Patrzyłem to na jednego, to na drugiego kota.
-DOOOOŚĆ!-krzyknąłem.
-Nie będziecie się tu kłócić.-zwróciłem im uwagę.
-Nie jestem po żadnej ze stron, bo jesteśmy z tego samego stada. Stado to jedność, a ty-wskazałem na tygrysa-ją burzysz, swoją ingnorancją i brakiem wychowania.
-Nie radzę z nią zadzierać, dowaliła mi nieźle wcześniej-burknąłem do kocura.
-Idę spać, dobranoc!-rzuciłem i wyszedłem. Mijając gepardzice mruknąłem:
-Wybaczam ci...-po czym znikłem za drzewami.
-
- Najwyraźniej jesteś wrażliwym dzieciakiem. Jej dowalanie kończy się na wydzieraniu i podskakiwaniu na trawie - odrzekł znużony i zażenowany. Powoli zaczynała go nudzić już ta sytuacja, wolał poszukać normalniejszych osób. Odwrócił się i odszedł.
-
Ha! O mnie nic złego nie zostało powiedziane. Tylko że mu dowaliłam. To tylko było uprzedzenie.
- Znowu zaczynasz?! I co teraz już odchodzisz?! - krzyknęłam Maverickowi. Następnie wskoczyłam na drzewo.
-
Zaczęłam się nudzić. Wychodzę.